Berichten

Blog De impact van een tweede ‘lock down’

De impact van een ‘semi-lock down’

In maart schreven we een blog over de ondernemerspijn in tijden van Corona. Ik twijfelde over het posten van een 2e blog over eigenlijk hetzelfde onderwerp. Ik doe het toch. Want deze semi lock-down voelt zo anders…

Het vraagt, maar geeft (godzijdank) ook veel energie

Het was niet fijn in maart. En de pijn van de lege Lind (een van de belangrijkste winkelstraten in ons dorp) en onze lege agenda was goed voelbaar.

Maar in die periode gebeurden ook zoveel mooie dingen. We kookten vrijwillig met veel horecaondernemers onze koelcellen leeg voor het Sociaal Huis, mensen kochten massaal grote bossen bloemen en heerlijke gerechten voor hun ouders, buren en andere geliefden.

Wij bedachten elke week nieuwe gerechten, gingen flyeren, profileerden ons op social media en bedachten toffe dingen voor alle feestdagen die in het verschiet lagen; Pasen, Moederdag, Koningsdag, Pinksteren enz.

Het kostte soms veel energie om steeds maar creatief te zijn, maar het gaf ons ook zo ontzettend veel energie. Al die leuke en dankbare reacties!

De paasbrunchbox die we met Pasen bedachten.

Vallen en opstaan

Het was mooi weer, het voorjaar was heerlijk. En de besmettingen daalden. Onze agenda vulde zich langzaamaan weer met leuke evenementjes, weliswaar kleinschalig, maar onze reguliere business kwam weer wat terug.

Het ging met vallen en opstaan. Strengere regels, weer annuleringen, dan weer versoepelingen, de markt die behoefte had aan feestjes en met horten en stoten hobbelden we de zomer door.

De mokerslag

Voor ons als cateraar kwam eigenlijk kort na de zomervakantie al de mokerslag: terug naar maximaal 6 personen thuis. Hup, weer een stroom aan afzeggingen van thuisdiners, feesten en bruiloften. Bij elke persconferentie zaten we met dichtgeknepen billen te luisteren en te zuchten als we de geluiden van berichtjes op onze telefoon binnen hoorden komen. Dan wist je het al; weer annuleringen. Er waren ochtenden dat we wakker werden en hoopten dat al die ellende over Corona een foute droom was.

De persconferentie waarvan je wist dat hij komen zou

En dan wordt het 13 okt; we zagen het met zijn allen al aankomen. De semi lock-down. Weer alle horeca dicht, veel thuiswerken en weinig contact met anderen. Deze zag je dan weliswaar aankomen, maar voelt anders in onze optiek. We gaan de winter in, de zon schijnt minder vaak en veel mensen beginnen de gevolgen zelf te voelen in hun portemonnee. Bovendien beseffen veel mensen dat we er voorlopig nog niet zijn. Dit gaat nog wel even duren.

Deze keer voelt letterlijk maar ook figuurlijk killer en grimmiger. Zeker in onze branche zal het echt nog heel lang voelbaar zijn. Geen bruiloften, feesten, beurzen en andere leuke events in het vooruitzicht.

De ellende sijpelt door

En dat heeft zijn weerslag op mensen. We zijn gezelschapsmensen. Geen mensen om je heen en weinig geknuffel, dat heeft dus kennelijk een impact. Op alles. Op ons hele gestel. Bovendien worden we soms wat achterdochtig, kloppen de cijfers wel…? Het voelt soms een beetje dat we voor de gek gehouden worden. Maar met welk belang dan?

De horeca is dicht, maar vele andere branches en ook in de detailhandel vangt men klappen. Want een dagje shoppen zonder horeca is beduidend minder gezellig. Bovendien zijn er weinig feestjes waarvoor je een nieuwe outfit nodig hebt. Skypen met klanten en collega’s kan prima met je sloffen en pyjamabroek aan, zolang je ‘bovenkantje’ maar florissant is ;).

Zojuist reed ik, net als in maart, weer over de Lind en weer deed het pijn. Misschien nog wel meer dan in maart. Het handjevol mensen dat er loopt, herken ik niet of amper. Verscholen achter het mondkapje. Goed hoor dat ze dat doen, maar we missen de glimlach zo.

Knallen met kerst

De glimlach bij mensen die met de dag schaarser wordt. Want we hebben er allemaal even flink de pee in. Maar laten we elkaar beloven toch vol te houden. Want er is uiteindelijk niemand bij gebaat als we met zijn allen gaan lopen treuren.

Als we volhouden kunnen we met kerst misschien weer gezellig met wat meer gasten bij elkaar zitten.

Want terwijl wij alle verpakkingen weer uit ons magazijn hebben gehaald en de knop en ons businessmodel weer hebben omgezet naar afhalen en bezorgen, blijft ons brein overuren maken. Gelukkig blijven er hele leuke ideeën opborrelen. Zo hebben we ondertussen wat leveranciers  en relaties gesproken en lopen we over met gave plannen voor kerst.

Dat krijgt heel snel een vervolg. Die leuke plannen houden ons op de been, samen met alle spontane en lieve reacties op onze maaltijden. Mocht je trouwens zelf benieuwd zijn naar wat we maken, kijk dan hier:https://kookpunt-oisterwijk.nl/kookpunt-to-go-een-afhaal-en-bezorgservice-in-oisterwijk/

Want wij gaan door, door met creatief blijven zijn, door met elke week weer iets anders bedenken, door met mensen voorzien van de lekkerste gerechten. Mensen blij maken en ontzorgen, dat is en blijft onze passie!

Volhouden

Onze boodschap is dus eigenlijk dat we moeten zorgen dat we niet verder wegzakken in het moeras met zijn allen. Toch vertrouwen moeten blijven houden, in elkaar en in de toekomst.

Het kan toch niet zo zijn dat wij samen niet sterker zijn dan het virus.

Samen lukt het! Blijf lief voor elkaar! En probeer die lokale bedrijven te blijven steunen, want een lege dorpskern, daar is echt niemand bij gebaat!

Houd vol en blijf gezond!

 

Blog Tafelstyling!

TAFELSTYLING!

MET DEZE TIPS CREËER JE DE MOOISTE SETTINGS..!

Persoonlijk vind ik het stylen van een tafel altijd een feestje om te doen! Een bijzondere en rijk gedekte tafel maakt het direct wat chique en feestelijk. Zeker in deze tijd waarin we allemaal veel thuis zijn en het dus thuis gezellig willen maken, zoals bijv. met Moederdag!

Hieronder vind je wat tips voor een goede tafelstyling.  

Werk met lagen

Wanneer je een rijke tafelstyling wilt creëren, is het mooi om met lagen te werken.

Als basis begin je natuurlijk met een mooi tafelkleed of een tafelloper. Ga je voor de luxe uitstraling van wit of voor het koelere grijs? Kies dan een mooi materiaal zoals linnen. Let er dan wel op dat het tafelkleed ruim over de tafel valt, dat oogt net iets chiquer. Als je echt wilt uitpakken en het allemaal wat heftiger mag, ga dan voor een uitgesproken kleur of print voor je tafellinnen!

Kleurgebruik

Is het servies dezelfde kleur of tint als het tafelkleed? Neem dan voor de servetten een contrastkleur en leg deze tussen de borden voor een beetje diepte. Heeft het servies een contrasterende kleur ten opzichte van het tafelkleed, kies dan voor linnen servetten in dezelfde kleurgamma als het tafelkleed. Dan komt de kleur wat terug en wordt het meer een geheel.

tafelstyling

Linnen servetten

Doorgaans worden servetten netjes opgevouwen en op of naast het bord geplaatst. Maar tegenwoordig hoeft het allemaal niet meer persé zo strak, fijn! Drapeer de servetten nonchalant op tafel of rol ze lekker rommelig op. Of vouw een vierkant van het servet en steek een hoek door een servetring. Maak het af met een olijftakje of takje lavendel, klein bloemetje of een siergrasje bij het servet voor een lieflijk effect. Voor een wat meer aangeklede tafel kun je ook kiezen om het servet onder de borden leggen. Dit geeft een mooi kleuraccent op tafel. Laat het servet net iets over de rand van de tafel vallen.

(Droog)bloemen

Voor de afstyling van een gedekte tafel is het altijd goed om te werken met mooie takken en/of bloemen. Op dit moment zijn droogbloemen erg hip. Berenklauw of Pampasgras in het interieur is een echte trend. We zien de mooie pluimen ook steeds vaker terug op eettafels. Ik stak onlangs mooie siergrasjes en droogbloemen in kleine berkenstammetjes die speels op tafel stonden. Kijk wat past bij de rest van je tafel en welk sfeertje je wilt neerzetten. Kies voor tinten in de kleur van je servies, je kaarsen en het linnen voor een wat rustiger geheel en wil je het wat sprekender, ga dan ook voor bloemen met flink wat kleur.

Bezuinig niet op de bloemen en de vaasjes. Liever een vaasje te veel dan er eentje te weinig. En ook met de vaasjes kun je spelen. De ene keer kun je ze groeperen (leuk als ze verschillend qua model zijn) en heb je allemaal dezelfde vaasjes dan is het vaak mooier om ze wat uiteen te zetten.

 Gekleurd glas

Om nog wat meer kleur toe te voegen aan de tafel kun je kiezen voor waxinelichthouders, vazen en karaffen in gekleurd glas. Ook kun je kiezen voor drink- of wijnglazen in gekleurd glas, weer eens wat anders! Met een beetje geluk vind je zelfs bij de kringloopwinkel of op marktplaats mooie items van persglas die schitterend kunnen staan op jouw tafel!

Servies combineren

Wil je met weinig verandering toch iets anders op tafel? Met een klein bord, in een andere kleur of met een dessin, tussen je huidig servies heb je al veel effect. Je hoeft dan niet gelijk een heel nieuw servies te kopen. Bevalt de kleur, dan kun je het later aanvullen en blijven afwisselen, de ene keer alles effen, de andere keer gemixt.

Of kies voor een mix van verschillende materialen. Mix bijvoorbeeld kommetjes of planken van hout met aardewerk servies, twee contrasterende materialen, mat en glans geven spanning.

Wil je graag binnen één kleur blijven? Ga dan voor servies met verschillende vormen, of met een ander structuur. De verschillende onderdelen zullen dan mooi uitkomen. Leg er eventueel een servet tussen in een contrasterende kleur of met een dessin om nog meer accent te kunnen geven aan de vormen en lagen.

tafelstyling

Hoogte creëren
Wanneer je alleen wat borden op elkaar zet, voor verschillende gerechten, kan dat snel wat vlak en saai worden.
Kijk wat je allemaal in de kast hebt staan en hoe je gerechten eens op een andere manier kunt presenteren. Zoek een manier waarmee je wat hoogte kunt creëren. Een gerechtje in een glas geserveerd of een ovengerecht per persoon in een kommetje op het diner bord, heeft al veel effect. Denk ook aan lange kaarsen en hoge vaasjes met bloemen op tafel en creëer zo hoogteverschil.

Symmetrie is leuk, maar kan het geheel wel wat stijfjes maken. Door bijvoorbeeld kaarsen in verschillende kleuren op tafel te zetten, krijg je een speels effect.

Persoonlijk accent
Maak de tafel af met een persoonlijk tintje. Voor elke gast een mooi naam’kaartje’, geschreven op bijv. een steen of schelp. Of handgeschreven met een mooie glitterstift op een plexiglazen plaatje.

Mocht je van al je tafelgasten een leuke foto hebben (bij voorkeur van vroeger), druk deze dan af op een polaroidfotootje. Dit kan bijvoorbeeld hier: https://foto.hema.nl/fotos-afdrukken/polaroid/. Zo heb je een super origineel ‘naamkaartje’. Reken maar op veel complimentjes, dit kan niet meer stuk! En kom je er echt niet uit? Schakel dan onze hulp in, we hebben inmiddels veel materialen op voorraad!

Kijk op https://kookpunt-oisterwijk.nl/catering/ of https://www.instagram.com/kookpunt_oisterwijk/ voor meer inspiratie en eerdere trajecten van ons.

Blog De ondernemerspijn van Corona

DE ONDERNEMERSPIJN VAN CORONA!

Normaal schrijven we een blog over relevante zaken die ons werkveld raken, om mensen te inspireren en/of om kennis te delen. Dit keer voelden we de behoeften om ons verhaal te delen van een horecaondernemer in tijden van Corona.

Stilte voor de storm

De maanden november, december en januari waren bijzonder drukke maanden bij Kookpunt Oisterwijk. Eindejaarsdiners, prachtige feestjes van dames die 50 mochten worden, Nieuwjaarsborrels, de Horecava, kookworkshops enz. Topsport, de voor- en naweeën van dit soort events zijn enorm en worden (gelukkig maar ;)) niet altijd gezien door onze gasten. Vroeg op en tot diep in de nacht aan het werk. Horeca is mooi en dankbaar werk, maar zeker ook aanpoten. Februari was een hele rustige maand, dat is doorgaans het geval in de horeca van Zuid-Nederland. De maand van Carnaval is buiten Carnaval om meestal ‘slecht’. Het gaf ons de kans om de accu weer wat op te gaan laden. De agenda voor het voorjaar was namelijk veelbelovend. Er stonden veel mooie events op de agenda. Het was nu even stilte voor de storm. De accu wat opladen zouden we nodig hebben, de tijd van topsport en een paar maanden knallen stond weer voor de deur. We hadden er weer oprecht veel zin in!

Dat ‘griepvirus’ in China, een ver-van-mijn-bed-show

Het werd half februari, we hadden natuurlijk al wat over Corona gehoord, maar het leek zo’n ver-van-mijn-bed-show. China, de andere kant van de wereld, ach zo’n vaart zou het niet lopen. Wij bagatelliseerden het nogal, zoals velen, het leek tenslotte op een griepje. Naïviteit ten top, zo bleek later. En dat is een understatement…Want het was niet de vraag of Corona ons land zou bereiken, maar wanneer. Dat realiseerden we ons inmiddels wel, maar dan nog; ‘een griepvirus’, dat leek zo onschuldig. En dan wordt het eind februari, het officiële eerste Corona-geval in Nederland. Om de hoek nota bene…    Dan gaat het snel; binnen enkele dagen stromen telefoontjes, appjes en mailtjes binnen. De events, waar we zo naar uit keken, waarvoor we met zorg de mooiste voorstellen uitwerkten, ideetjes voor de mooiste tafelstyling hadden bedacht, worden afgeblazen en de annuleringen slaan een krater in onze, normaal gesproken, zo volle agenda. In slechts enkele dagen maakten de annuleringen onze agenda leeg.

15 maart: Een nieuwe maatregel, horeca grotendeels dicht

We voelen ons een paar dagenlang wat verdoofd, uit het veld geslagen. Hoe nu verder? De meeste mensen die we spreken, spreken van uitstel van hun feest en gelukkig niet van afstel. Maar toch, een lege agenda in no-time. Het voelt onwerkelijk en past niet bij ons. Dan volgt er al snel een begrijpelijke, maar drastische maatregel op zondagavond 15 maart. De horeca moet zijn deuren gaan sluiten. Bam, die komt binnen… We zitten een soort van lamgeslagen naar de persconferentie te kijken. Tranen prikken…wat is er ineens een hoop verdriet in de wereld. Uiteraard het ergst voor de mensen die dit qua gezondheid raakt, maar we weten meteen dat dit een enorme impact gaat hebben op iedereen. En we snappen deze keiharde maatregelen, we respecteren ze uiteraard, natuurlijk. Want safety first. Maar de maatregelen zijn verdorie hard. Ik voel wanhoop opkomen, probeer het te verbergen, laat het zo min mogelijk merken aan onze pubers die met ons mee naar de tv staren. Het voelt als een hele slechte film…

De lokale horeca slaat de handen ineen

Al heel snel volgt er een bijeenkomst in een openluchttheater in ons dorp. Met inachtneming van gepaste afstand komen daar de Oisterwijkse horecaondernemers bijeen en steekt de burgemeester hen een hart onder de riem. Er wordt gedacht in mogelijkheden en in kansen. Koelcellen staan vol met eten die snel hun tht-datum bereiken. En dat terwijl er ook mensen in het dorp zijn die gezonde voeding goed kunnen gebruiken. Want de vreselijke berichten van Coronapatienten ontgaan ons niet. Er ontstaan fantastische initiatieven van horecaondernemers die besluiten om de komende tijd aan het begin van de week samen te gaan koken. Samen maaltijden te gaan bereiden voor burgers uit Oisterwijk die het, zeker nu, goed kunnen gebruiken. Dat voelt goed. Zelf iets te kunnen doen in deze tijd. Jurgen sluit zich aan bij een groepje. Er ontstaan whatsappgroepen en de heren gaan heel voortvarend aan de slag. Ontroerend om te zien hoe deze ondernemers, allemaal met hun eigen problemen nu hun eigen toko leeg is, toch de handen uit de mouwen steken en keihard staan te werken. De mannen doen dit aan het begin van elke week, zodat ze later in de week tijd hebben voor hun eigen commerciële activiteiten.

Ondertussen hobbelen de kosten door

Want als particulier, maar zeker ook als ondernemer, heb je te maken met kosten. Kosten die maandelijks terugkomen, of je nu wel of geen omzet hebt. We zien met lede ogen onze blanco agenda aan en besluiten om binnen de getroffen maatregelen de ruimte op te zoeken om toch te kunnen overleven als ondernemer. We hebben een gezond bedrijf, hebben jarenlang keihard gewerkt om te komen waar we nu staan en het zal ons niet gaan gebeuren dat we deze crisis niet gaan overleven in financieel opzicht. De wanhoop van een paar dagen terug heeft inmiddels plaats gemaakt voor een enorme overlevingsdrang en vechtlust. Zullen we ook gaan afhalen en bezorgen? We stellen onszelf de vraag. Maar zou er wel een markt voor zijn? Iedereen heeft nu tenslotte voldoende tijd om zelf te koken. En is er überhaupt wel ruimte op die ‘afhaal en bezorgmarkt’, want veel ondernemers hebben nu natuurlijk dit idee. We besluiten om het een kans te geven. En bedenken een menu! Asperges! De eerste zijn er tenslotte al! En de lente is inmiddels aangebroken en het zonnetje lonkt. Bovendien is dat een gerecht dat op dat moment nog niet door andere lokale ondernemers aangeboden wordt. Onderscheidend blijven lijkt ook nu belangrijk. Het eerste weekend gaat het nog in wegwerpbakjes en tasjes die we nog op voorraad hebben. Lieve mensen om ons heen bieden aan om mee te helpen bij het bezorgen. Het wordt een zaak van learning by doing! Sommige dingen kunnen beter, tijd dus voor wat kleine aanpassingen. Ook met inachtneming van de nodige maatregelingen. Voor de veiligheid van onze klanten, die we overigens normaliter gasten noemen :), en die van ons zelf.

De aanblik van een lege Lind steekt

Op zondagavond kunnen we inmiddels zelf geen asperges meer zien en dus bestellen we voor onszelf een maaltijd bij een Aziatische restaurant in het dorp. Hij stelt voor om zijn menu te ruilen tegen ons menu. Zo eten we allebei iets uit een andere keuken. Briljant idee, vinden wij. Om de maaltijd af te halen, rijd ik over de Lind, de charmante hoofdweg in ons dorp. De plek waar het altijd bruist en waar normaliter op dit tijdstip de terrasjes overvol zijn. Daar waar mensen gezellig kletsen en genieten van heerlijke gerechten en drankjes. Maar nu is het anders, alles is leeg, je kunt er een kanon afschieten. Het beeld van een lege Lind doet me pijn. Ik parkeer de auto en stap uit. De bekende knoflooklucht, die ik wel vaker ruik wanneer ik over de Lind loop, komt me tegemoet. De heerlijke geur komt uit de achterzijde van een gesloten restaurant, waar een collega-ondernemer keihard aan het werk is om afhaalmaaltijden te bereiden, om ook zijn hoofd boven water te houden. Het geeft me een weeïg gevoel. Lopend naar de auto kom ik een cardioloog uit het dorp tegen. Ik vraag hem hoe het nu in het ziekenhuis is. Hij schetst me dat het net Science Fiction is, alles zoals je het jezelf voor kunt stellen, maar dan 3x erger, zegt hij. Ik stap weer in de auto, op de radio het lied van Maan; ‘Ze huilt maar ze lacht’…weer prikken de tranen. Wat worden er ongelooflijk veel mensen snoeihard geraakt door dit vreselijke virus.


Uitstraling

Maar we gaan door. En daar waar we het eerste weekend nog wat eenvoudige bakjes hadden, vinden we dat we naast een goede prijs/kwaliteitsverhouding ook een passende uitstraling moeten geven aan onze disposables. Een uitstraling die past bij ons bedrijf, zeker als we nog een aantal weken door zouden gaan met onze nieuwe dienst. Dus reden we naar een leverancier in Breda, bezorgden ondertussen een heerlijke aspergemaaltijd bij paps & mams, en kochten daar nieuwe materialen. Bakjes, dekseltjes, tasjes, stickertjes, flyers enz. moesten zoveel mogelijk dezelfde uitstraling krijgen, zo vonden wij. We stickerden urenlang. Op diezelfde zojuist aangeschafte bakjes, op tasjes, op de emmertjes voor de soep enz. We bedachten wat nieuwe gerechtjes en waren klaar voor weekend 2. Onder het mom van ‘wie brutaal is, heeft de halve wereld’, appten we mensen in ons netwerk die relatief dicht bij ons bedrijf wonen. Deelden op social media ons afhaal-en bezorgmenu en gingen ouderwets flyeren van deur tot deur. Het werkte, de gunfactor blijkt erg groot in Oisterwijk. We bezorgen inmiddels vele maaltijden per week. Lekkere gerechten thuis eten, biedt in deze tijd ook wat troost, zeker nu uiteten even niet kan. Er blijken veel lieve mensen te zijn die ons wat omzet gunnen in deze bizarre tijd. En heerlijke gerechten afgeven bij hun ouders, buren enz. Onze berichten delen op social media. Bewust de keuze voor hun afhaalmaaltijden steeds verdelen onze de Oisterwijkse horeca. Om ons allemaal een graantje mee te laten pikken. Het is hartverwarmend. De marges zijn niet bijzonder hoog, als je alle kosten terugrekent. Inkoop van food is namelijk niet gering en ook mooie disposables hebben hun prijs. Maar we komen uit de kosten, zijn meer dan bezig (druk zelfs), hebben wat ritme en structuur en we blijven zichtbaar. Allemaal win-win.

We zullen doorgaan…

We horen om ons heen dat wanneer je nu als ondernemer alsnog wat omzet genereert in deze zware tijd, je straks wellicht geen aanspraak zou kunnen maken op de voorzieningen die de overheid treft voor gedupeerde ondernemers. Stof tot nadenken. Maar dat nadenken doen we maar kort. Nu thuis stil gaan zitten, wachten tot we straks te horen krijgen of er voor ons wel of niet iets overblijft uit de staatskas, voelt niet goed. Daar gaat ons ondernemers hart nu niet sneller van kloppen. En dus gaan we door. We schenken voor onszelf een borrel in en bedenken samen nieuwe gerechten voor een nieuwe week. Er komt weer een whatsappje binnen. Dit keer geen bestelling, maar weer een lief bericht van iemand die ons bedankt voor het heerlijke eten. Dit soort dingen houdt ons op de been. Corona, een vreselijke ziekte veroorzaakt een bizarre tijd, een tijd waar we met zijn allen sterker uit gaan komen. Dat weet ik zeker, zolang we maar gezond blijven!

Stay safe! ♥