Blog De impact van een tweede ‘lock down’
De impact van een ‘semi-lock down’
In maart schreven we een blog over de ondernemerspijn in tijden van Corona. Ik twijfelde over het posten van een 2e blog over eigenlijk hetzelfde onderwerp. Ik doe het toch. Want deze semi lock-down voelt zo anders…
Het vraagt, maar geeft (godzijdank) ook veel energie
Het was niet fijn in maart. En de pijn van de lege Lind (een van de belangrijkste winkelstraten in ons dorp) en onze lege agenda was goed voelbaar.
Maar in die periode gebeurden ook zoveel mooie dingen. We kookten vrijwillig met veel horecaondernemers onze koelcellen leeg voor het Sociaal Huis, mensen kochten massaal grote bossen bloemen en heerlijke gerechten voor hun ouders, buren en andere geliefden.
Wij bedachten elke week nieuwe gerechten, gingen flyeren, profileerden ons op social media en bedachten toffe dingen voor alle feestdagen die in het verschiet lagen; Pasen, Moederdag, Koningsdag, Pinksteren enz.
Het kostte soms veel energie om steeds maar creatief te zijn, maar het gaf ons ook zo ontzettend veel energie. Al die leuke en dankbare reacties!
De paasbrunchbox die we met Pasen bedachten.
Vallen en opstaan
Het was mooi weer, het voorjaar was heerlijk. En de besmettingen daalden. Onze agenda vulde zich langzaamaan weer met leuke evenementjes, weliswaar kleinschalig, maar onze reguliere business kwam weer wat terug.
Het ging met vallen en opstaan. Strengere regels, weer annuleringen, dan weer versoepelingen, de markt die behoefte had aan feestjes en met horten en stoten hobbelden we de zomer door.
De mokerslag
Voor ons als cateraar kwam eigenlijk kort na de zomervakantie al de mokerslag: terug naar maximaal 6 personen thuis. Hup, weer een stroom aan afzeggingen van thuisdiners, feesten en bruiloften. Bij elke persconferentie zaten we met dichtgeknepen billen te luisteren en te zuchten als we de geluiden van berichtjes op onze telefoon binnen hoorden komen. Dan wist je het al; weer annuleringen. Er waren ochtenden dat we wakker werden en hoopten dat al die ellende over Corona een foute droom was.
De persconferentie waarvan je wist dat hij komen zou
En dan wordt het 13 okt; we zagen het met zijn allen al aankomen. De semi lock-down. Weer alle horeca dicht, veel thuiswerken en weinig contact met anderen. Deze zag je dan weliswaar aankomen, maar voelt anders in onze optiek. We gaan de winter in, de zon schijnt minder vaak en veel mensen beginnen de gevolgen zelf te voelen in hun portemonnee. Bovendien beseffen veel mensen dat we er voorlopig nog niet zijn. Dit gaat nog wel even duren.
Deze keer voelt letterlijk maar ook figuurlijk killer en grimmiger. Zeker in onze branche zal het echt nog heel lang voelbaar zijn. Geen bruiloften, feesten, beurzen en andere leuke events in het vooruitzicht.
De ellende sijpelt door
En dat heeft zijn weerslag op mensen. We zijn gezelschapsmensen. Geen mensen om je heen en weinig geknuffel, dat heeft dus kennelijk een impact. Op alles. Op ons hele gestel. Bovendien worden we soms wat achterdochtig, kloppen de cijfers wel…? Het voelt soms een beetje dat we voor de gek gehouden worden. Maar met welk belang dan?
De horeca is dicht, maar vele andere branches en ook in de detailhandel vangt men klappen. Want een dagje shoppen zonder horeca is beduidend minder gezellig. Bovendien zijn er weinig feestjes waarvoor je een nieuwe outfit nodig hebt. Skypen met klanten en collega’s kan prima met je sloffen en pyjamabroek aan, zolang je ‘bovenkantje’ maar florissant is ;).
Zojuist reed ik, net als in maart, weer over de Lind en weer deed het pijn. Misschien nog wel meer dan in maart. Het handjevol mensen dat er loopt, herken ik niet of amper. Verscholen achter het mondkapje. Goed hoor dat ze dat doen, maar we missen de glimlach zo.
Knallen met kerst
De glimlach bij mensen die met de dag schaarser wordt. Want we hebben er allemaal even flink de pee in. Maar laten we elkaar beloven toch vol te houden. Want er is uiteindelijk niemand bij gebaat als we met zijn allen gaan lopen treuren.
Als we volhouden kunnen we met kerst misschien weer gezellig met wat meer gasten bij elkaar zitten.
Want terwijl wij alle verpakkingen weer uit ons magazijn hebben gehaald en de knop en ons businessmodel weer hebben omgezet naar afhalen en bezorgen, blijft ons brein overuren maken. Gelukkig blijven er hele leuke ideeën opborrelen. Zo hebben we ondertussen wat leveranciers en relaties gesproken en lopen we over met gave plannen voor kerst.
Dat krijgt heel snel een vervolg. Die leuke plannen houden ons op de been, samen met alle spontane en lieve reacties op onze maaltijden. Mocht je trouwens zelf benieuwd zijn naar wat we maken, kijk dan hier:https://kookpunt-oisterwijk.nl/kookpunt-to-go-een-afhaal-en-bezorgservice-in-oisterwijk/
Want wij gaan door, door met creatief blijven zijn, door met elke week weer iets anders bedenken, door met mensen voorzien van de lekkerste gerechten. Mensen blij maken en ontzorgen, dat is en blijft onze passie!
Volhouden
Onze boodschap is dus eigenlijk dat we moeten zorgen dat we niet verder wegzakken in het moeras met zijn allen. Toch vertrouwen moeten blijven houden, in elkaar en in de toekomst.
Het kan toch niet zo zijn dat wij samen niet sterker zijn dan het virus.
Samen lukt het! Blijf lief voor elkaar! En probeer die lokale bedrijven te blijven steunen, want een lege dorpskern, daar is echt niemand bij gebaat!
Houd vol en blijf gezond! ♥
